TELEFONUN İCADI
Alparslan AKÇA
İnsan, sosyal bir varlık… İnsanoğlunun iletişim ve haberleşme ihtiyacı tarihsel bir gerçek.
Tarihin ilk dönemlerinden itibaren uzaklarla haberleşme isteği insanları çeşitli iletişim yöntem ve araçlarına yönlendirmiştir.
Haberleşme ve iletişim amacıyla belli işaretler gönderme yollarına giden insanların kullandığı yöntem ve araçlar, kendi zamanlarında sınırlı imkânlarla buldukları en akıllıca çözümlerdi.
Açık havada yakılan ateş ve duman, parlayan aynalar, posta güvercinleri ve ulak gibi…
Sonraki dönemlerde imkânlar artıp şartlar olgunlaşmaya başlayınca sınırlı haberleşme yöntemleri, yerini daha modern çalışmalara bıraktı. 1800’lerin başında icat edilen telgraf ve sonrasında geliştirilen Mors alfabesi, iletişim yolculuğunun büyük kazanımlarıydı.
İlk elektrikli telekomünikasyon aracı olarak geliştirilen telgraf, başkalarına da ilham kaynağı oldu. Bilginin iletken teller üzerinden karşı tarafa iletilmesini sağlayan bu sistemi geliştirmek için birçok çalışma yapıldı. Bu fikirden hareketle sesi mesafe olarak uzaklara göndererek konuşmayı sağlayacak bir düzenek üzerine kafa yoranlardan biri de Alexander Graham Bell idi.
Graham Bell, asistanı Thomas Watson ile birlikte çeşitli denemeler yaptı ve sonunda evrensel bir haberleşme aracı olacak icadını başarmış oldu. 14 Şubat 1876’da telefon adlı icadının patent başvurusunu yapan Bell, çağlar boyu bütün insanların aradığı temel iletişim ve haberleşme cihazıyla birlikte adını da tarihe yazdırmış oldu.
Böylece ateşli ve dumanlı yolları takip ederek geçmişten geleceğe kadim zamanların posta güvercinlerinden günümüzün akıllı cep telefonlarına devam eden iletişim yolculuğunun en önemli kırılma noktası gerçekleşmiş oldu.
Peki, telefon nasıl çalışıyor?
Ahize dediğimiz ses alıcısı, ses dalgalarını bir çeşit elektrik sinyaline dönüştürüyor. Sonra bu sinyali bir elektrik dalgası aracılığıyla telefon hattı üzerinden karşı tarafa iletiyor. Gönderilen sinyal, karşıda elektrik dalgasından ayrılıp güçlendirilerek kulaklıkta tekrar sese dönüştürülüyor.
