HAZRET-İ ALİ’NİN ÖLMEZ SÖZLERİ

Derleyen: İbrahim EKEN

(Allah’ım ben Seni istediğim gibi bir ilâh buldum. Sen de beni istediğin gibi bir kul eyle.)

1 — İlİm ve İrfan:

§ — Nefsini bilen Rabb’ını da bilir.

§ — Kişinin değeri iyiliği derecesindedir.

§ — Söyleyen kişiye bakma, onun söylediğine bak.

§ — İstişareyi terk ederek doğru yol bulunamaz.

§ — Takvadan daha şerefli bir kerem olamaz. İslâmdan daha yüce bir şeref yoktur. Akıldan daha çok koruyucu bir sığmak yoktur.

§ — Kişi için tövbeden daha çok kendisini kurtuluşa erdiren bir şefaatçi yoktur.

§ — İlim alçaklarda kalanları yükseltir, cehâlet de yüksektekileri alçal­tır.

§ — İlim maldan afdaldır. Zira ilim seni korur, mal ise sen onu koru­mak zorundasın.

§ — İki kimse benim belimi büktü. Birincisi gaflette kalmış âlim, diğeri câhil mütesavvıf, birincisi isyanı ile insanları kendisinden nefret ettirir, İkin­cisi ibâdeti ile Müslümanları şaşırtır.

§ — İnsanların kıymeti ilmi ile ölçülür: Kıymeti en az olanı, ilmi en az olanıdır. Zira kişinin değeri, yaptığı güzel işler rûsbe tindedir. Güzel işler ise bilerek yapılan işlerdir,

§ — Hmin şerefi o kadar yücedir’ ki, ona sâhip olmıyan bile ilim sahibi olduğunu iddia eder ve kendisine ilim nisbet edildiği vakit sevinir. Cehâlet de o kadar kötüdür ki, câhil bîr kimse dâhi kendisinin câhil olmadığının id­dia eder ve kendisine cehil isnat olunduğu zaman öfkelenir.

§ — Akıl tamam olursa lâf azalır.

§ — Câhilde bulunan bir nimet, çöplük üstündeki bahçeye benzer.

§ — Cehâletten daha tehlikeli bir hastalık yoktur.

§ — Kişi bilmediği şeyin düşmanıdır.

2 — DİL, DİLİN HÜKMÜ VE AFETLERİ:

§ — Kişi dilinin esiridir.

§ — Dili tatlı olanın dostu çok olur.

§ — Kendisinden bir şey istenen kimse, o İstenileni verip vermemekte, söz verinceye kadar hürdür.

§ — Ahmak kimsenin dili ağzmdadır. Akıllı kişinin ise dili kalbindedir.

§ — Sözün hayırlısı az, öz ve güzel olanı, bıkkınlık vermiyenidir.

§ — Yalanın sonu yerinmek, doğruluğun sonu da kurtuluş olduğunu bil. (Unutma).

§ — Dilin afifliği susmasıdır. Kat’i olarak bilmediğin şeyi söyleme. Ya­lancı olursun.

§ — İnsanın nefsini güttüğü şeylerin en hayırlısı dilini tutmaktır.

3 — CİMRİLİK VE CÖMERTLİK:

Bahil olan kimsenin malım ya bir bekçiye, veya bir vârise müjdele.

§ — Cimrilik, ayıpların her türlü kötülüklerini camidir.

§ — Nice mal toplayanlar topladıkları malı yiyemezler. Biriktirdiği şey­ler kendisini terk edecektir.

§ — Tamah ile zillet de gelir.

§ — Cimrinin şerefi yoktur. Hasis insanın himmeti olamaz.

§ — İhsanı çok olanın irfanı da ziyâde olur.

§ — Malın hayırlısı ihtiyaç halinde, işe yarayanıdır.

3 — İSLAM, TEVRE, AHLÂK GÜZELLİGİ:

§ — Takvadan daha şerefli bir kerem olamaz. İslâmdan daha yüce bir şeref yoktur. Akıldan daha çok koruyucu bir sığmak yoktur.

§ — Kişi İçin tevbeden daha çok kendisini kurtuluşa erdiren bir şefa­atçi olamaz.

§ — Mü’minde nifâkın bulunması zillettir.

§ — İffetli olmadıkça zengin olamazsın, mütevâzi olmadıkça zahit ola­mazsın, hâlim olmadıkça da mütevâzi olamazsın, kendin için istediğini Müslümanlar için de istemedikçe selim kalbe sahip olamazsın.

§ — İnsana nehyolunduğu bir kötülüğü irtikâp etmesi cehâlet olarak kâfidir.

§ -— Cehâletten ve câhillerden uzak kal.

§ — İnsanların sana yapmasını istemediğin şeyleri sen de onlara kar­şı yapma.

§ — Senin ile müsafaha eden kimseye ikram et.

§ — Komşularına iyi komşuluk et.

§ — Kötü ahlâkdan kendini koru.

§ — Eza ve cefa etme.

§ — Muktedir isen dâima verici ol.

§ — Sana isâbet eden her müsibete karşı nefsine sabn telkin eyle.

§ — Nefsine dâima kanaat tavsiye eyle.

§ — Çok duâ et ki, şeytanın vesvesesinden uzak kalasın.

§ — Dünya işlerinde rekâbet etme, havây-i hevesâtına uyma.

§ — Her sıkıntılı zamanında (Lahavle Velâkuvvete illâbillâhil Aliyyil azim) de, sıkıntın geçer.

§ — Her nimete erdiğin zaman da (Elhamdülillah) de. Nimetin drtar.

§ — Rızkın daralırsa Allah’a istiğfar et, rızkın genişler.

§ — Cennetin anahtarı (Sabır) dır. Şerefin anahtarı (Tevazu) dur. Ke­femin anahtarı ise (Takva) dır. Şerefli olmak isteyen kimse tavâzua sanlsm.

§ — Kendi aklına haset eden kimse selâmette kalamaz.

§ — Kanaatten daha zengin hazine olamaz.

§ — Canının her istediğini yapan adam muhakkak kötülüklerle karşılaşır.

§ — Yalnızlık rahatlıktır. Uzlet, ibadettir. İktisat geçimin ta kendisidir.

§ — Allah’dan başkasıyla İzzet ariyan kimse zelildir.

5 — DOSTLUK, DÜŞMANLIK, İYİ VE FENALARLA MÜNASE­BET:

§ — İnsanları denemeden anlıyamazsın. Bu sebeple:

a) Karını ve çocuklarını senin bulunmadığın zamanda dene.

b) Dostunu felâket zamanında dene.

c) Akrabanı, fakirlik zamanında dene.

d) Sevgi ve dalkavukluğu vazifede ve ikbalde olmadığın boş günle­rinde dene, böylece muvaffakiyet ve dereceni ölçebilesin.

§ — Şerli kimselerden uzak kal ki, şerlerinden kurtulasın,

§ — Herhangi bir kimseyi denemeden mutmâin olmak acizdir.

§ — Hayır sahiplerine yakın olanlardan olursun.

§ — Kat’i olarak bilmediğin şeyi söyleme, yalancı olursun.

§ — Senden dâima kaçan kimseye rûbet etme.

§ — Sana sürür veren kimsenin mükâfatı, oha fenalık etmen değildir.

§ — Akıllı düşman câhil dosttan daha hayırlıdır.

§ — Düşmanların en büyüğü, hilesi gizli olanıdır,

§ — Postun hayırlısı senin dostluğunla yetinendir. Ve sana nimetlerin­de iştirak eden kimsedir. Ve malının hayırlısı ihtiyaç halinde işine yanyandır.

§ — Dünyaya muhabbet eden kimse başkadan için toplar.

§ — Hizmetleri içinde bulunan kişi belânın kadrini bilmez.

§ — Sürûru az olan kimsenin ölümünde rahatlık olur.

§ — Dilencilik zillettir, vergili olmak muhabbeti caliptir.

§ — Şerli kimselerle sohbet, iyilere karşı şûizannı doğurur.

§ — İstişare eden kimse pişmanlık duymaz, mürşit arayan delâlette kal­maz.

§ — Küçük müsibetleri küçük gören kimseyi, Allah-Teâlâ büyük musi­betlerle imtihan eder.

(Devâım var)