Makale

ANA

ANA

Şu ağaç yayıktan, şu bakır tasla,
Bir dolu ayran ver yorgunum ana.
Ömrümün baharı hasretle geçti,
Yıllara, yollara dargınım ana.

Hasret hep bendedir, gurbet hep bende.
Ayrılık kaderim, gitme desem de.
Bilirim vuslatı, ömür bitende,
Yıllardır feleğe kırgınım ana.

Anasız diyarlar cana dar gibi.
Ana hayata can, cana yar gibi.
Rüzgâra kapılan yapraklar gibi,
Yollardan yollara sürgünüm ana.
Yunus GÜLDEMİR