Kur’an Güneşinin Dünyayı Aydınlattığı Kutlu Gece
KADİR GECESİ

Şükrü ÖZBUĞDAY
Din İsleri Yüksek Kurulu Uzmanı

Ramazan Ayı’nın yirmi yedinci gecesi İslâm dünyasında “Kadir Gecesi” olarak bilinir ve kutlanır. Bu yıl kutsal gece 22 Aralık Cuma gecesini 23 Aralık Cumartesi gününe bağlayan geceye tesadüf etmektedir.
Kadir Gecesi hayırlarla dolu olayların meydana geldiği bir gecedir. İnsanlara dünya ve ahirette mutlu olmanın yollarını gösterme, beşeriyeti karanlıklardan çıkarıp, aydınlığa kavuşturan, kutsal kitabımız Kur’an-ı Kerim; Ramazan Ayı’nda, Kadir Gecesi"nde inmiştir. Kur’an-ı Kerim gibi insanlık için bir hidayet rehberi olan kitabın böyle bir gecede inmesi ona müstesna bir şeref kazandırmış, kadrini yüceltmiştir.
Kadir Gecesi, gecelerin en feyizlisi ve bereketlisidir. Bu gece çok şerefli ve müstesnâ bir gece olduğundan Kur’an-ı Kerim’de müstakil bir sûre ile şerefi yükseltilmiş, doksanyedinci sûre olan “Kadir sûresi” buna tahsis edilmiştir. Bu sûrede gece ile ilgili olarak şöyle buyurulur: “Doğrusu biz Kur’an-ı Kadir gecesinde indirnıişizdir. Kadir Gecesi’nin ne olduğunu bilir misin? Kadir Gecesi bin aydan daha hayırlıdır, melekler ve ruh (Cebrail) o gecede, Rablerinin izniyle her türlü iş için inerler. O gece tan yerinin ağarmasına kadar bir esenliktir.”’1’ Kur’an-ı Kerim’in bu gecede inmesi, bu gecenin bin aydan daha hayırlı olması, ezelde takdir ettiği şeylerden bir yıllık olayların, ana kitaptan alınarak, görevli meleklere bildirdiği gece olması sebebiyle de Kadir Gecesi üstün bir değer taşımaktadır.
Cebrail, (a.s.)’ın diğer meleklerle bu gecede yer yüzüne inerek Allah’a ibadet eden kulları selamlamaları ve bu gecenin tan yeri ağaıana kadar selâm ve esenlik olması da İlâhî rahmetin çok güzel bir tecellisidir. Şair bunu ne güzel ifade eder:
Hakk’ın en şa’şaalı nûru tecellî etti, Doğdu Kur’an güneşi, leyle-i fetret bitti.
Buhârî’nin pek çok rivayetine göre, Kadir Gecesi’nin Ramazan’ın son on gecesinden birinde olması kuvvetle muhtemeldir. Çünkü Sevgili Peygamberimiz (s.a.s.) Ramazanın son on gününde, her zamankinden daha fazla ibadet eder, âile fertlerini de ibadet için uyandırırdı.(2)
Hz. Peygamber’in rastladığı Kadir Geceleri hakkındaki rivayetler arasında yirmiye- dinci geceye ait olan rivayet âlimlerin çoğunluğu tarafından tercih edilerek, bu gece Kadir Gecesi olarak kutlanagelmiştir.
Bin aydan daha hayırlı olduğu açıkça bildirilen bu gece bizim için Yüce Allah’ın bir liitfudur. Hiç şüphesiz Kadir Gecesi’ne yetişmek, biz mü’minler için büyük bir mutluk olduğu gibi en iyi şekilde değerlendirilmesi gereken bir fırsattır.
Kadir Gecesi’nin ibadetle geçirilmesi büyük bir kazançtır. Çünkü bu gecede yapılan ibadet bin ayda yapılan ibadetten daha hayırlıdır. Hz. Peygamber (s.a.s.) gece ile ilgili olarak şöyle buyurmuştur: “Kim faziletine inanarak ve sevabını umarak Kadir Gecesini ibadetle geçirirse, geçmiş günahları bağışlanır.”(3)
Bu geceye mahsus bir ibadet yoktur. Ancak, bu geceyi namaz kılmak, Kur’an-ı Kerim okumak, tevbe ve istiğfarda bulunmak, dua etmek suretiyle ihya edilmesi uygun olur. Üzerinde namaz borcu olanların hiç olmazsa bir günlük kaza namazı kılmaları iyi olur. Böylece, hem namaz borçlarını ödemiş, hem de geceyi ihyâ etmiş olurlar. Namaz borcu olmayanların ise nâfile namaz kılmaları sevap kazanmaya ve geceyi değerlendirmeye vesile olur.
Kur’an-ı Keıim’in yeryüzüne inmeye başladığı bu gecede bol bol Kur’an-ı Kerim okumak da, bu yüce kitabın şefaatçi olmasına sebep olabilir. Bu konuda Hz. Peygamber (s.a.s.) şöyle buyuruyorlar: “Kur’an okuyunuz, çünkü O, kıyamet gününde okuyana şefaatçi olarak gelir.”’(4)
Ayrıca bu gecede okunabilecek bir duayı da Peygamberimiz (s.a.s.), eşi Hz. Âişe (r.a.)’ye öğretmiştir. Hz. Âişe (r.a), bunu şöyle anlatır:
“Hz. Peygamber’e dedim ki:
‘Ey Allah’ın Rasûlii, Kadir Gecesi’ne rastlarsam nasıl duâ edeyim?’
Peygamberimiz (s.a.s):
‘Allah’ım sen affedicisin, affetmeyi seversin, beni de affet’ diye dua et buyurdu.”,(5)
Bütün okuyucularımızın Kadir Gecelerini tebrik eder, milletimiz ve memleketimiz hakkında hayırlara vesile olmasını Cenab-ı Hak’tan niyaz ederim.

1- Kadir, 1-5.
2- Bkz. Buhârî, Fadl’ıı Leyleti’l-Kadr, 3.
3- Buhârî, Teravih, 2; Müslim, Salât, 25.
4- Miislinı, Misâfirîn, 252.
5- Tirmizî, Deavât, 85.