Makale

FETVA EMİNLERİ

FETVA EMİNLERİ

— 34 —
Fetvâ Emîni

MEHMED FIKHI EFENDİ

Antep’lidir. Bu sebeple (Aynî) ve fıkha çokça intisabı hasebiyle (Fıkhî) şöhretleriyle mâruftur. Asrı ulemâsından ve Şeyhü’l-İslâm Yenişehirli Abdullâh Efendi’den okuyup feyiz almıştır. Âdet üzere medreseler devrederek Fetvâhâne’de baş müsevvitliğe yükseldi. 1138’de Şeyhü’l-İslâm müşârün-ileyh Abdullâh Efendi zamanında Mehmed Selim Efendi’den sonra Fetvâ Emîni oldu. Galata ve İzmir mevleviyetlerini aldı. 1144’de Şeyhü’l’îslâm Dâmadzâde Ebu’l-Hayr Ahmed Efendi zamanında da Fetvâ Eminliğinde bulundu. Onikinci asrın ortasına doğru vefât etmiştir. Rahmetu’llâhi aleyh.
Yenişehirli Abdullâh Efendi’nin fetvâlarını (Behcetü’l-Fetâvâ) nâmı altında toplamış ve bu himmetiyle ilme büyük hizmet etmiştir. Hakikaten (Behcetü’l-Fetâvâ) fetvâ kitaplarının behcesidir. Mukaddimesinde şöyle der:
Fıkhî Efendi’nin diğer eserleri de vardır: (Menâtü’n-Necâ fî ahkâmi’l-İstincâ), (Risâletiİ’d-Duhâniye), (İzhârü’l-înâye fî Ahkâmi’s-Sikâye), (Tecdîdü’l-İmân), (Tebyînü’l-Hak fî Ecli’l-Hak), (Feyzü’l-Hay fî Ahkâmi’l-Key), (Feyzü’l-Gaffâr fî Ahvâli’l-Cenneti ve’n-Nâr), (Fevâidi Mumahhasa fî Ahkâmı Keyyi’l-Hummasa) namlarında sekiz risâlesini fakir gördüm. Bunlardan (Menâtü’n-Necâ) risâlesinin başında;