Mavi
Zekiye Çoban

Kardeşlik Arkadaşlık Ne Güzel

Haydi Mavi biz üşüdük, eve dönelim.
Ben de üşüdüm ama az kaldı.
Ne yazıyorsun sahi? Kar bu Mavi. Kar.. defter değil.
Hasan, Mert, Zeynep, Elif.
Aaaa sahiden ne güzel yazmışsın.
Yarına kadar kalır mı acaba? Arkadaşlarım yarın görebilseler keşke.
Hayır Mavi, az sonra bozulur yazdıkların. Çok güzel yazdın, Keşke bozulmasa.
Yaa boşuna mı yazdım yani?
Maviciğim, sen onları aklına, kalbine yazmışsın. Kardan, camın buğusundan, kağıtlardan silinir de aklından
kalbinden öyle kolay silinmez. Kaybolmaz, merak etme!
Gülce Abla ne güzel söyledin.
Öyle tabi Şirincik.
Beraber oynadığımız, beraber güldüğümüz, hatta bazen de beraber üzüldüğümüz arkadaşlarımız iyi ki var. Onlarla her şey daha keyifli daha renkli.
Az önce gidelim diyordun, şimdi ne yapıyorsun Şirin?
Ben de arkadaşlarımın isimlerini yazıyorum. Tamam, aklımda kalbimde yazılı ama kara yazmak da çok güzel. Ayy, canım arkadaşlarım. Sizi çok seviyorum.
Bakın ben de yazdım bir şeyler.
Gülce, Pembe, Şirin, Mavi. Kardeşlik, arkadaşlık ne güzel.