Peygamber Kıssaları
F. Feyza Güner

Hazreti Yunus Peygamber
Hazreti Yunus, peygamber olarak Musul yakınlarında Ninova halkına gönderilmişti. Ninova çok büyük ve kalabalık bir şehirdi. Ninovalılar putlara tapıyordu. Hz. Yunus onlara putlara tapmayıp bir olan Allah’a iman etmelerini söylüyordu. Yıllarca Hz. Yunus kavmine tevhidi yani Allah’ın birliğine iman etmelerini anlattı.
Ne var ki uzun yıllar çok uğraşmasına rağmen çok az kişi iman etmişti. Hazreti Yunus bu duruma çok üzülüyordu. Ninova’yı terk etmeye karar verdi. Bir gemiye binerek oradan ayrıldı.
Gemi yol alırken birden fırtına çıktı. Gemidekilerin inançlarına göre fırtına çıkma sebebi içlerinde efendisinden kaçan bir kölenin bulunması idi. O kaçak köleyi denize atarlarsa fırtına dinecekti.
Hz. Yunus, Allah kendisine izin vermeden kavmini terk etmişti. Bu sebeple gemidekilerden kendisini denize atmalarını istedi. Onlar Hz. Yunus’u denize atmak istemediler. Hz. Yunus onlara kura çekmelerini söyledi. Çekilen kurada Yunus Peygamber çıktı. Onun efendisinden kaçan bir köle olmadığını biliyorlardı. Bu yüzden kurayı bir daha, bir daha çektiler. Üçünde de Hz. Yunus çıkınca onu denize attılar.
Hz. Yunus’u bir müddet sonra çok büyük bir balık yuttu. Balık onu yutmuş ama ona zarar vermemişti. Balığın karnı karanlıktı. Hazreti Yunus günlerce balığın karnında kaldı. Bu müddet içinde Allah’a sürekli şöyle dua etti: “Lâ ilâhe illa ente sübhaneke innî küntü mine’z zalimin.” Yani, devamlı “Senden başka hiçbir ilah yoktur. Seni eksikliklerden uzak tutarım. Gerçekten ben haksızlık edenlerden oldum.” diyordu.
Allah, Hz. Yunus’un duasını kabul etti. Onu yutan büyük balık, Hz. Yunus’u kıyıya bıraktı. Balık ona zarar vermemişti ama onun karnında halsiz ve bitkin düşmüştü. Bir süre sonra kendine geldi ve kavmini merak etti.
Bu esnada Ninovalılar da Hz. Yunus’a iman etmediklerine pişman olmuşlardı. Her yerde onu aramaya başladılar. Önceki peygamberlerin kavimleri yaptıkları kötü işlere pişman olmamışlar, hatta peygamberlerine daha da çok eziyet etmişlerdi. Bu sebeple azaba uğramışlardı. Oysa Ninovalılar tövbe etmiş ve azaptan kurtulmuştu. En sonunda Hz. Yunus’u buldular. Hz. Yunus da onların tövbe etmiş olmasına çok sevindi.