Makale

Tarih ve İbret

TARİH VE İBRET

Bir Ayaklanma Girişimi Ve Sonrası…

BÜYÜK Osmanlı Padişahı Yavuz Sultan Selim, 1512’de tahta çıktıktan kısa bir süre sonra şehzadeler meselesini halletmiş ve iç huzuru sağlam temeller üzerine oturtmuştur.
Bundan kısa süre sonra da Iran seferi hazırlıklarına başlar ve kısa zamanda hazırlıklar tamamlanır. Ordu Erzincan’a geldiğinde düşmanın buradan çekilmiş olduğunu görür. Bomboş arazide günlerce ilerlemekten bıkmış; başlayan iaşe sıkıntısı da bu huzursuzluğu artırmıştır. Bu arada bazı yeniçeri kumandanları askeri tahrik ederek geri dönülmesi yolunda faaliyet gösterirler. Yavuz’un yakınlarından Karaman Beylerbeyi Hemdem Paşaya konu intikal ettirilir ve Paşa, Yavuz’u bu seferden vazgeçirmek için huzura çıkar. Yavuz, ayaklanarak anarşiye yol açanlara alet olan Hemdem Paşa’yı şiddetle reddeder.
Paşa’nın bertaraf edilmesinden sonra yeniçeriler Yavuz’un Otağı etrafında toplanıp:
— "Düşman yok. Bu harap memlekette nice bir seyahat iderüz?" diyerek bağrışmaya başlarlar.
Gürültüyü duyan Yavuz, dışarı çıkıp büyük bir soğukkanlılıkla yeniçerilerin içine dalar ve şöyle haykırır:
—"Çoluk-çocuk kaygusu taşıyanlara müsade vardır. Geri, karılarının yanına gitsinler. Biz buraya geri dönmek için gelmedik. Rahat isteyen bu yola yaraşmaz. Bizi isteyip yolumuzda can ve baş feda edecek yiğitler ölümden korkmaz. Ölümden korkanlar geri dönsün. Düşmanla çarpışacak mertler benimle gelsin. Eğer içinizde er yok ise ben yalnız da giderim. "
İşte, Çaldıran Zaferi bu kararlılığın neticesidir.
Ramazan ÖZALPDEMİR