KİMDİM?

A’sâra sorarsan, beni söyer sana kimdi,

Bir başka denizdim, kürenin rub’u benimdi...

Mermiler, alevler beni bir kal’a sanırdı,

Efserlerin enkazı uçar, dalgalanırdı...

Cevval atımın kanlı, kıvılcımlı izinde,

Bir umk idi aksim ebediyet denizinde.

Çarpardı göğün kalbi hilâlin avucunda,

Titrerdi yerin tâlii mermimin ucunda...

A’sâr elimin çizdiği mecradan akardı,

Üç kıt ’ada mağrur atımın izleri vardı...

Fevkinde uçarken o neşîbin, bu firâzın,

En şanlı hükümdâr-ı hurûşânına arzın

Tek bir nazarım berk-ı inâyetti, keremdi;

İklili hediyyemdi, ekaaimi hibemdi...

Hançerdi hayâlim, bütün akvâm ona kındı,

Gûyâ küre şeydâ-yı irâdemdi, kadındı...

A’sâbına kalbimdeki âhengi verirdim,

Kasd eylediğim şekli verir, rengi verirdim...

Dünyâ bilir iclâlimi, ben böyle değildim,

Ben altı asırdan beri bir defa eğildim.

Midhat Cemal (Kuntay)