FETVA EMİNLERİ

M. Vâmik Şükrü ALTINBAŞ

(Altı Parmak) şöhretiyle ma’ruftur. Müderris ve Molla olup 1061 senesi Cümâde’l-ulâsmda Şeyhü’l-İslâm olan Karaçeiebi zâde Abdü’l-Azîz Efendi zamanında Zeyh-Zâde Mehmet Efendi’den sonra Fetvâ Emi­ni oldu. 1062 senesinde Şeyhü’l-İslâm Ebû Saîd Efendi zamanında uhde­sine Bursa Kazası verildi (Naîmâ cild. 5, s. 147). 1068 senesi Rama­zânında İstanbul Kadısı nasb ve o sene azlolundu. 1071 senesi Rama­zânında vefat eyledi. Rahmetu’llâhi aleyh.

— 19 —

FETVÂ EMİNİ

SARI ABDULLAH EFENDİ

Şumnuludur. Fazl u kemâl sâhibi bir fakîh idi. Şeyhül-îslâm Esiri Mehmed Efendi’nin 1069 senesine müsadif olan meşîhati iptidasında Fet­vâ Emîni oldu. Şeyh Zâde Mehmed Efendi tercümesinde yazdığımız veç­hile müverrih Naîmâ kavlince Fetvâ Emînliği Şeyhül-İslâm Bahâyı Efendi zamanında vukubulmuştur. İhtimal ki Fetvâ Emînliği iki defa­dır. Müşârün-ileyh Fetvâ Eminliğinden sonra Diyarbekir Kadısı olduy­sa da gidemeyip 1071 senesinde vefat etti. Rahmetullâhi aleyh.

Fukahânm umdesi idi. Bir mecmuası bulunduğu mervî ise de göre­medik ve neye âid olduğunu anlayamadık. Es’ad Efendi Kütüphânesinde (3531) numaralı mecmua muhteviyâtı meyânmda “Şerhü Risâleti’l-îmân li-Emîni’l-Fetvâ Abdullah Efendi” diye bir risâle vardır, Müşarün-ileyhe isnâd edilen mecmuanın bu olması muhtemeldir.

İstanbul’a hicret etmiş olan mağrıp şehzâdelerinden (Seyyid Meh­med)’in oğlu olup yine 1071’de vefât eden Mesnevi şârihi (Sarı Abdullah Efendi) başka bir zattır ki vefatına:

Zâir, adn ola rûhu Sarı Abdullâh’ın

1071

tarihi söylenmiştir.